در کارهای تعمیراتی، ساده‌ترین کار، باز و دوباره بستن پیچ‌ها (شامل پیچ‌ها و مهره‌ها - توجه داشته باشید، این مفهوم متفاوت است و باید روشن شود) است. اما حتی در مورد پیچ‌ها هم استانداردها وجود دارد، و همچنین ترفندهای انحصاری خودم!

از آنجایی که این موضوع به جزئیات زیادی می‌پردازد، این یادداشت هر از چند گاهی به‌روزرسانی می‌شود. من به اضافه کردن محتوا در انتها ادامه خواهم داد - اما به یاد داشته باشید، این یک ماده آموزشی پیشرفته برای تکنسین‌ها نیست. انتظارات خود را خیلی بالا نبرید. تمام این درس‌ها از تجربه و جمع‌بندی خودم است - نه کپی شده از کسی دیگر.

قانون کلیدی:
در صورت امکان، تمام پیچ‌های قابل استفاده را به موقعیت اصلی خود برگردانید.

این یک عملیات اساسی است که در هیچ دفترچه راهنمای سرویس رسمی یا آموزش تخصصی پیدا نخواهید کرد. با این حال، این ابتدایی‌ترین حس مشترکی است که یک مکانیک باید بداند. نادیده گرفتن آن، مشکلات کوچک را می‌تواند به شکست‌های بزرگ تبدیل کند. این مهم‌ترین نتیجه‌گیری من از بیش از 40 سال کار است. اگر می‌خواهید ماشین‌ها را به درستی تعمیر کنید - حداقل بدون بدتر کردن آن‌ها - این را دنبال کنید. در هر کجای دنیا، هیچ مکانیکی به شما نخواهد گفت که این اشتباه است. حداکثر، آن‌ها شکایت خواهند کرد که این کار دردسرساز است.

در مورد باز کردن پیچ‌ها:
بسته به مورد، برخی از پیچ‌ها را می‌توان مستقیماً باز کرد، در حالی که برخی دیگر نیاز به آماده‌سازی دارند - در غیر این صورت، با مشکلاتی مانند گیر کردن پیچ‌ها، هرز شدن رزوه یا شکستن بست‌ها مواجه خواهید شد. از گرما، روغن نفوذکننده و غیره استفاده کنید.

پیچ‌ها (شامل پیچ‌ها و مهره‌ها) عناصر کاملاً ضروری در ماشین‌آلات هستند. متوجه خواهید شد که در ماشین‌های ارزان‌قیمت، پیچ‌ها اغلب فقط دارای درجه استحکام 8.8 یا حتی 4.8 هستند. به همین دلیل است که ماشین‌های گران‌قیمت پیچ‌ها را «گم نمی‌کنند». درجه پیچ‌ها را در دستگاه خود بررسی کنید - بلافاصله متوجه خواهید شد که آیا گران‌قیمت است یا ارزان‌قیمت.

وقتی در شرکت‌های خارجی کار می‌کردم، این ترفند «موقعیت اصلی» را به مکانیک‌های تحت مدیریت خود آموزش می‌دادم. در ابتدا، آن‌ها فقط به یادگیری تکنیک‌های پیشرفته علاقه داشتند. هیچ‌کس به این اصول اولیه اهمیت نمی‌داد - تا اینکه از آن رنج بردند. اکنون، همه آن‌ها اهمیت این قانون را آموخته‌اند. حداقل، هنگام تعویض واشرهای سرسیلندر یا یاتاقان‌های اصلی، آن را دنبال می‌کنند.

مثال سرسیلندر:
در میان مکانیک‌های متوسط، اغلب می‌بینید که همه پیچ‌های سرسیلندر را با هم جمع می‌کنند، سپس آن‌ها را یکی‌یکی و به ترتیب تصادفی دوباره نصب می‌کنند. این کار آماتوری است - مشخصاً به درستی آموزش ندیده‌اند. پس از آموزش من، همکارانم اکنون سوراخ‌های منطبق را در بسته واشر سیلندر پانچ می‌کنند تا هر پیچ و میله فشار را در جای خود نگه دارند - این همان چیزی است که «موقعیت اصلی» به معنای آن است.

اصل:
هر قطعه قابل استفاده مجدد باید در محل اصلی خود دوباره نصب شود (به جز زمانی که عمداً تعویض شده باشد). از آنجایی که پیچ‌ها قبلاً با رزوه خود تناسب برقرار کرده‌اند، تعویض آن‌ها خطر آسیب رساندن به سطوح جفت‌شونده را دارد. حداقل، بهتر از قبل نخواهد بود. اگر یک پیچ به سختی وارد شود، معمولاً به همین دلیل است. عبور دادن یک قلاویز از میان رزوه ممکن است نصب آن را آسان‌تر کند، اما دقت را باز نمی‌گرداند - دقت رزوه قبلاً از دست رفته است. به همین دلیل است که گاهی غلتک‌های پشتیبانی می‌افتند - به این برمی‌گردد. در بازسازی، تعمیر رزوه به همین دلیل دقیقاً الزامات بسیار سختگیرانه‌ای دارد.

مکانیک‌هایی که قبل از مونتاژ مجدد، پیچ‌ها را با برس سیمی تمیز می‌کنند، آموزش‌دیده هستند - آن‌ها این کار را یاد گرفته‌اند یا دیده‌اند که دیگران این کار را انجام می‌دهند. چرا؟ زیرا کثیفی و زباله‌های ناشی از جداسازی را نمی‌توان به هیچ روش دیگری کاملاً تمیز کرد.

برخی از «حقایق کف کارگاه»:

• اگر می‌بینید یک مکانیک قطعات دقیق را با چکش و پانچ می‌کوبد، احتمالاً این کار را از یک کارگر تخریب یاد گرفته است، نه یک تعمیرکار.

• اگر می‌بینید یک مکانیک از کاغذ سنباده برای پولیش کردن پلیسه‌های روی یک قرقره کنترل خراشیده استفاده می‌کند، این یک اشتباه «سطح 250» است. کاغذ سنباده سطوح آسیب‌دیده را خراش می‌دهد، فاصله‌ها را بزرگ می‌کند و باعث نشتی بیشتر می‌شود. ممکن است شیر گیر نکند، اما فقط به این دلیل که شکاف خیلی بزرگ است. به همین دلیل است که ماشین‌ها اغلب پس از تعمیر بدتر کار می‌کنند.

• اگر مکانیکی را می‌بینید که هرگز آچار قابل تنظیم خود را زمین نمی‌گذارد - و هر پیچ را با آن سفت می‌کند - یک مکانیک دیگر پیدا کنید. این یک عادت برقکار است، نه یک مکانیک.

در مورد شناسایی رزوه:
انواع مختلفی از رزوه وجود دارد. مشخصات در دفترچه‌های راهنما آن‌ها را توضیح می‌دهند، اما در کارهای تعمیراتی واقعی، رزوه با قطر تقریباً یکسان اما گام‌های مختلف، مکانیک‌ها را دیوانه می‌کند. در اینجا یک ترفند وجود دارد: رزوه پیچ‌ها را روی یک تکه مقوا یا چوب فشار دهید، آن را بچرخانید و مقایسه کنید. به سرعت متوجه خواهید شد که آیا گام‌های رزوه متفاوت است - از آسیب دیدن رزوه متقاطع جلوگیری می‌شود.

برای رزوه داخلی، همین روش جواب می‌دهد. از یک چوب کوچک، ته سیگار یا حتی یک تکه گچ استفاده کنید - آن را در رزوه فشار دهید، سپس آن را با پیچ مقایسه کنید. نیازی به گیج رزوه نیست.

در مورد نصب:
همیشه پیچ‌ها را به ترتیب مورد نیاز، با استفاده از گشتاور یا زاویه مشخص شده، سفت کنید. پس از اتمام هر پیچ، آن را با خودکار علامت بزنید تا از کار مضاعف یا از دست رفتن بست‌ها جلوگیری شود. این اختراع من نیست، اما بدون خطا کار می‌کند.