در حین کار ماشین‌آلات ساختمانی، واژگونی‌ها به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتند.

ما در اینجا در مورد روش‌های عملیات ایمن یا ادعاهای بیمه بحث نخواهیم کرد — این یک بحث متمرکز بر رسیدگی ترمیمی به ماشین‌ها پس از واژگونی است.

.

چه ماشین‌های کوچک چند تنی یا واحدهای عظیم چند صد تنی، هر ماشینی می‌تواند دچار واژگونی شود. در کارهای گذشته‌ام برای واحدهای ساختمانی دولتی و در زمانی که با نمایندگی CAT کار می‌کردم، حوادث واژگونی زیادی را که شامل انواع مختلفی از تجهیزات می‌شد، مدیریت کردم — کامیون‌های غیر جاده‌ای، غلتک‌ها، گریدرهای موتوری، بیل‌های مکانیکی، بولدوزرها، جرثقیل‌های کامیونی و غیره.پس از واژگونی، بهترین اقدام این است که ماشین را به حالت اولیه برگردانید و در اسرع وقت به موقعیت صحیح خود بازگردانید

. با این حال، به دلیل محدودیت‌های سایت، کمبود تجهیزات بالابر، تجربه محدود یا سازماندهی ضعیف نجات، گاهی اوقات ماشین‌ها ساعت‌ها یا حتی روزها قبل از اینکه به حالت اولیه برگردانده شوند، واژگون می‌مانند.

ماشین‌آلات ساختمانی پیچیده هستند. در یک واژگونی اغلب آسیب‌های آشکاری وجود دارد — خمیدگی، شکستگی، تغییر شکل — اما مشکلات پنهانی نیز وجود دارد که از نظر بصری آشکار نیستند. اگر این مسائل پنهان به سرعت برطرف نشوند، می‌توانند باعث خرابی‌های ثانویه و ضررهای بسیار بزرگ‌تری شوند. این موضوع نیازمند توجه دقیق است.

1. مشکلات رایج پس از واژگونی عبارتند از:

2. تغییر شکل، شکستگی یا ترک خوردگی اعضای سازه.

3. خم شدن یا آسیب دیدن لوله‌ها و اجزای لوله‌کشی، با از دست رفتن سیال هیدرولیک، سوخت یا روغن روان‌کننده.

4. خرابی اجزایی که نباید وارونه یا روی پهلو قرار گیرند (به عنوان مثال، باتری‌ها و خنک‌کننده‌ها) به دلیل تغییر موقعیت.

5. تغییر شکل و پیچ خوردگی کابین، پوشش‌های ورقه‌ای و پایه‌های آن‌ها.

6. آسیب ناشی از تنش، پیچ خوردگی یا تغییر شکل محفظه‌ها و جعبه‌دنده‌ها.

7. آسیب به رادیاتورها، خنک‌کننده‌های روغن و اجزای مشابه تبادل حرارت.

8. آسیب ناشی از ضربه یا خرابی فاجعه‌بار یاتاقان چرخش (صفحه گردان) یا یاتاقان نوسانی.

9. آسیب ناشی از روشن ماندن موتورهایی که خاموش نشده بودند در حالی که دستگاه واژگون شده بود.

آسیب به سایر لوازم جانبی خارجی (به عنوان مثال، مجموعه‌های فیلتر).به جز موارد 7 و 8، اکثر این مسائل را می‌توان با بازرسی بصری تشخیص داد. موارد 7 (خرابی ناشی از ضربه یاتاقان چرخش) و 8 (آسیب موتور ناشی از کارکردن در حالت وارونه) مستقیماً قابل مشاهده نیستند

و — اگر به سرعت شناسایی و رسیدگی نشوند — می‌توانند عملکرد آینده دستگاه را به طور جدی به خطر بیندازند.

موتورهای احتراق داخلی مدرن برای دستیابی به حداکثر توانایی دستگاه، تا محدودیت‌های عملکرد مواد مهندسی شده‌اند. دیگر موتورهای قدیمی، سنگین و کم‌قدرت را نمی‌بینید (مانند موتور قدیمی که 1400 کیلوگرم وزن داشت و 100 اسب بخار قدرت داشت). به همین دلیل، برخی از اجزای ماشین‌های امروزی در یک واژگونی آسیب‌پذیرتر هستند.من بارها واژگونی‌ها را مدیریت کرده‌ام. هنگامی که دستگاهی بیش از یک ساعت واژگون شده است، مهم نیست چقدر ناخوشایند باشد، من از تکنسین‌های حاضر در محل می‌خواهم که با دقت هرگونه سوخت و روغن روان‌کننده‌ای را که وارد سیلندرهای موتور شده است، خارج کنند

، با توجه به جهتی که دستگاه واژگون شده است. این کار از ایجاد شرایطی که در آن مایع غیرقابل تراکم داخل یک سیلندر (هیدرولاک) می‌تواند باعث آسیب شدید به پیستون‌ها و مجموعه میله اتصال-میل‌لنگ شود، جلوگیری می‌کند.در چندین مدل موتور، من موارد مکرری را دیده‌ام که در آن هیدرولاک مایع، میله‌های اتصال را خم کرده است. نتیجه می‌تواند از دست رفتن تراکم سیلندر، دود سفید غلیظ در هنگام استارت سرد و خروجی ضعیف سیلندر باشد — عیوبی که می‌توان با ایزوله کردن سیلندرها تشخیص داد اما نمی‌توان

با تعویض قطعات سیستم سوخت برطرف کرد.

در طول تحقیقات جداسازی، من با میله‌های اتصال مواجه شده‌ام که به اندازه‌ای خم شده‌اند که به آسترهای سیلندر یا حتی بلوک موتور آسیب رسانده‌اند. در برخی از طرح‌های قدیمی‌تر موتور با مجموعه‌های میله اتصال-میل‌لنگ بسیار قوی، ممکن است میله‌ها خم نشوند، اما پس از واژگونی، موتور همچنان روشن نمی‌شود — وقتی با دست می‌چرخانید، ممکن است متوجه شوید که یک پیستون نمی‌تواند از نقطه مرگ بالا عبور کند زیرا مایع به دام افتاده است. این نیز ناشی از مایع موجود در محفظه احتراق است.بنابراین، هنگام رسیدگی به یک واژگونی، باید ویژگی‌های حادثه و خطرات پنهان احتمالی را با دقت تجزیه و تحلیل کنید

. در مورد آن بی‌احتیاط نباشید.هشدار مهم: موتور را روشن نکنید